"بیایید تلاش کنیم تا خداوند را بشناسیم" (هوشع ۶:۳). چرا؟ زیرا: "هر کس بسوی خدا می آید، باید ایمان داشته باشد که او هست و به جویندگان خود پاداش می دهد" (عبرانیان ۱۱:۶). اگر در این باره تلاش نکرده ایم چه بهتر با مراجعه به چند آیه از کتاب مقدس، این تلاش را از سر گیریم. در انجیل می خوانیم که عیسی مسیح می فرماید: "هیچ کس پسر را نمی شناسد جز پدر، و هیچکس پدر را نمی شناسد چز پسر، و آنان که پسر بخواهد او را بر ایشان آشکار سازد" (متی ۱۱:۲۷). در شبی که مسیح را تسلیم کردند، به شاگردان، و امروز به ما دلداری می دهد: دل شما مضطرب نباشد. به خدا ایمان داشته باشید به من نیز ایمان داشته باشید. در خانه پدر من منزل بسیار است، وگرنه به شما می گفتم. می روم تا مکانی برای شما آماده کنم باز می آیم شما را نزد خود می برم تا هر جا من هستم شما نیز باشید. جایی که می روم راهش را می دانید. توما به او گفت: "ما حتی نمی دانیم به کجا می روی، پس چگونه می توانیم راه را بدانیم" عیسی به او گفت "من راه و راستی و حیات هستم" (یوحنا ۱۴:۱-۶)
هر چند شاگردان مسیح شنیدند که او فرمود که به خانه پدر یعنی بهشت می رود و باز می آید، ولی سخنان او را درک نکردند. ممکن است ما هم که مشتاق درک حقایق آسمانی کلام خدا هستیم، از اینگونه سوالات داشته باشیم و یا حتی مشکوک شویم! مشکوک بودن گناه نیست، ولی در پی یافتن حقیقت نبودن گناه است! چرا شاگردان مسیح که در پی یافتن حقیقت بودند نتوانستند حقیقت را درک کنند؟ برای اینکه هنوز روح القدس بر آنان نازل نشده بود تا چشمان دل آنان را برای درک حقیقت روشن سازد. ولی مسیح که قول داده بود هرگز آنان را ترک نخواهد کرد در کنارشان بود به سوالات آنان پاسخ می داد. بعد از برخاستن از مردگان نیز، "ذهن ایشان را روشن ساخت تا بتوانند کتب مقدس را درک کنند" (لوقا ۲۴:۴۵).
تا روزی که روح القدس بر آنان نزول کرد (اعمال رسولان ۲:۱-۴). بعد از آن، روح القدس بر کسانی که به عیسیِ مسیح ایمان می آورند و روح القدس را از خدا می طلبند نازل می شود. آنان تحت کنترل روح، می فهمند که منظور از "راه"، داشتن رابطۀ روحانی با خدا بوسیلۀ ایمان به مسیح، منظور از "راستی"؛ حقیقت و منظور از "حیات"، خلقت تازه است! زیرا: بدون راه، رفتن به پیش خدا نیست! بدون راستی دانستن در بارۀ خدا نیست! و بدون حیات زیستن در حضور خدا نیست! در جایی دیگر، خدا فرزندش را چنین مخاطب قرار می دهد: "ای خدا سلطنت تو تا ابد بر قرار است؛ و اساس آن بر عدل(پارسایی) و راستی است" (عبرانیان ۱:۸). این شروعِ به شناختنِ خدا باید تا آخر عمر بوسیلۀ مطالعه و تحقیق در کتاب مقدس ادامه یابد، تا روزی که:طبق کلام خدا "او را آن چنان که هست خواهیم دید " (اول یوحنا ۳:۲).