عیسی مسیح خدا را خدای واحد حقیقی می خواند و در دعا به او می گوید: "حیات جاودانی این است که ترا خدای واحدِ حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند" (یوحنا ۱۷ :۳). این راز آسمانی که با الهامِ روح القدس بر ما مکشوف شده، ما را بر آن می دارد که به این تنها خدایِ واحد حقیقی، آفرینندۀ آسمان و زمین ایمان بیاوریم و با اعتماد به تنها راهِ رسیدن به او (یوحنا ۱۴ :۶)، در رابطۀ روحانی با او قرارگیریم. آنوقت هم آهنگ با کتاب مقدس با او راز و نیازِ کنیم و پاسخ خود را نیز در آن بیابیم! تا بدین وسیله در فیض و شناخت او رشد کنیم (دوم پطرس ۳: ۱۸) و با او راهیِ بهشتی شویم که در اثرِ به ارث بردن گناهِ آدم، از دست دادیم و در اثرِ ایمان به مسیح و فیض بی حدّ او به دست می آوریم! این نقشۀ نجات ابدی تنها راه به بهشت است که قبل از آفرینشِ عالم طرح ریزی شد و در زندگی ایماندارانِ به مسیح تحقق می یابد!
اگر خدای نکرده هنوز این اطمینانِ نجات در ما بوجود نیامده باشد، شاید علت این است که هنوز این آیه از کلام خدا: "مسیح در شما امید جلال است" (کولسیان ۱: ۲۷). در زندگی ما تحقق نیافته است. بنابراین بهتر آنکه با درخواست از روح القدس اعماق قلب خود را کاوش کنیم تا دریابیم که پایۀ ایمانِ ما به مسیح، بر چه بنیادی نهاده شده است. اگر ایمان ما تنها با شنیدن از دیگران، دیدن معجزات استوار است، این گونه ایمان، امید جلال در بر نخواهد داشت، بلکه باید شخصاً با مسیح رابطۀ روحانی برقرار سازیم. چگونه؟
۱- "نزد پاهای او بنشینیم" و از او تعلیم یابیم: (لوقا ۱۰:۳۹). و (یوحنا ۶: ۴۵).
۲- در شراکت روحانی با او بسر بریم (مکاشفه ۳ :۲۰)، زندگیِ مسیح در چهار انجیل را بارها و بارها تحت مطالعۀ آهسته و دقیق قرار دهیم تا بیاری خدا طرز زندگی او الگوی زندگیِ ما شود!
۳- همه چیز را در قیاس با برتریِ شناختِ مسیح زیان بدانیم تا مسیح را به دست آوریم (فیلیپیان ۳: ۸).
۴- "در او بمانیم" (یوحنا ۱۵: ۴). در این باره پولس رسول می نویسد:" با مسیح به صلیب شده ام، دیگر من نیستم که زندگی می کنم، بلکه مسیح است که در من زندگی می کند؛ و این زندگی که می کنم با ایمان به پسر خدا است که مرا محبت کرد و جان خود را به خاطر من داد" (غلاطیان۲: ۲۰).