انسانیت کهنهِ ما با او مصلوب شد (رومیان ۶: ۶). در کتاب مقدس می خوانیم: "مسیح قبل از آفرینش جهان ذبح شده بود" (مکاشفه ۱۳ :۸). (افسسیان۱: ۴). هر چند معنی کامل این را نمی توانیم بفهمیم، ولی آنچه مسلم است این است که مسیح می باید در وقت معین از زمان به صلیب کشیده شود و مصلوب شدن او در طول تاریخ به انجام برسد که دوهزار و هفده سال پیش به انجام رسید! مسیح سه روز بعد، با بدنِ آسمانی از قبر قیام کرد و این پیشگویی او: "چون من زنده ام شما هم خواهید زیست" به حقیقت پیوست (یوحنا ۱۹: ۱۴ )!
او بعد از چهل روز که بر شاگردان خود ظاهر می شد، به آسمان صعود نمود و "با پدر بر تخت او نشست" (مکاشفه ۳ :۲۱). بنابراین ایمانداران به مسیح می توانند بگویند که با مسیح مصلوب شده اند و زندگی جدید و جاودانی را از خدا دریافت داشته اند، و این تبریکِ عید شامل حال آنان نیز که از"یاران عیسی" می باشند (کارهای رسولان۴: ۱۳). و همانند پولس رسول می گویند: "با مسیح مصلوب شده ام، و دیگر من نیستم که زندگی می کنم، بلکه مسیح است که در من زندگی می کند، و این زندگی که اکنون در جسم می کنم، با ایمان به پسر خدا است که مرا محبت کرد و جان خود را به خاطر من داد" (غلاطیان ۲ :۲۰). عیسی مسیح می فرماید: "اگر کسی بخواهد پیرو من باشد باید دست از جان خود (طبیعت نفسانی) بشوید و صلیب خود را برداشته به دنبال من بیاید" (متی ۱۶: ۲۴). در زیر فیض مسیح!
عید قیام مسیح مبارک!