"هر گاه با مسیح مُردیم یقین می دانیم که با او زیست هم خواهیم کرد" (رومیان ۶:۸) آیا می دانیم معنیِ واقعیِ مردن با مسیح که بارها در کتاب انجیل تکرار شده است چیست؟ اگر بابِ ششمِ رساله به رومیان را دقیقاً مطالعه نمائیم، پی خواهیم برد که منظور مردن در آیۀ فوق، مردن نسبت به گناهانِ خود یا دست کشیدن از آنها می باشد. زیرا اساسِ انجیل، بر این حقیقت تابناك کلامِ خدا استوار است، که عیسی مسیح* داوطلبانه از طرف خدا، از آسمان به زمین آمد و مزد گناهان ما را که خدا موت تعیین کرده است، به نیابت و به جای ما با مرگ بر صلیب پرداخت. تا ما که به او ایمان می آوریم از موت روحانی برخیزیم و با او که پس از مرگ زنده شد، زنده شویم. (عیسی در زبان عبری به معنی نجات دهنده از گناه می باشد. اگر کسی در این دنیا، به این تنها چارۀ رهائی از گناه،یعنی عیسی مسیح خداوند ایمان نیاورد، تا ابد از خدا که "محبت است" (اول یوحنا ۴:۸). جدا و در عذاب جاودانی خواهد ماند).
بعضی خیال می کنند که این زنده شدن، همان زنده شدن در روز قیامت است، و راه سهل و آسانِ ایمان به مسیح، و بجا آوردن مراسم و تشریفات کلیساها را پیش می گیرند. غافل از اینکه، همچنانکه مسیح برای زنده کردن ما از موت، بر صلیب جان داد و زنده شد، ما نیز باید با فیض او "خود را انکار کرده، صلیب خود را برداریم،" و تمایلات، خواهشِ دل که دائم به طرفِ شرارت است، (پیدایش ۶:۵) از خود دور کنیم، و در پیِ مسیح روان شویم که می فرماید: "جدا از من هیچ نمی توانید کرد" (یوحنا ۱۵:۵). بنابراین با مسیح مردن، به معنی توبه از گناهان، برگشت به سوی او، با صلیب برداشتن و از جان گذشتن است که بسیار مشکل می باشد و تنها به یاری روح القدس که خدا در وقت ایمان آوردنِ ما به مسیح، در ما ساکن می گرداند، (اعمال رسولان ۱۱:۱۷) امکان پذیر است: روح القدس طبق درخواست ما، افکار ما را تحت کنترل خود می گیرد، و ما را به کلامِ مسیح که "روح و حیات" است (یوحنا ۶:۶۳)، رهنمون می سازد. مسیح در این باره می فرماید: "زیرا هر که به خاطر من جان خود را از دست بدهد، آن را باز خواهد یافت" (متی ۱۶:۲۵). در جائی دیگر در انجیل می خوانیم: "یک تن به خاطر همه مرد، پس همه مردند. و به خاطر همه مرد تا زندگان دیگر نه برای خود، بلکه برای آن کس زیست کنند که به خاطرشان مرد و برخاست" (دوم قرنتیان ۵:۱۵). آیا فکر نمی کنید که هم اکنون وقت آن رسیده است که با فیض مسیح: "هرگونه پلیدی و بدخواهی را" (یعقوب ۱:۲۱). از خود دور ساخته، و تا ابد با مسیحِ زنده زیست کنیم؟