"دل ثابت را در سلامتی کامل نگاه خواهی داشت زیرا بر تو توّکل دارد" (اشعیاء ۲۶:۳). اگر در زندگی خود راضی و قانع نیستیم، دلیلش اینست که هر چند مرّتب عبارتِ "توّکل بر خدا" را بر زبان می آوریم، ولی در حقیقت بر خود توّکل داریم و نه بر خدائی که آیۀ فوق را در کلامش برای ما الهام فرموده است! اشخاص زیادی هستند که از زندگی، شغل و حتی کلیسای خود ناراضی هستند و مرّتب در فکر عوض کردن محیطِ زندگی می باشند تا محیطی مطابقِ دلخواه خود بیابند. عیب این اشخاص به قولِ سقراط، اینست که به هر جائی که می روند، خود را به همراه می برند! این گفته حقیقتِ محض است. زیرا تغییر محیط هرگز ما را راضی و قانع نگاه نخواهد داشت بلکه اگر خواهشهایِ دلِ ما مطابق دلخواه خدا باشند، او ما را در هر جا و در هر حالی که باشیم قانع و راضی نگه خواهد داشت. چگونه؟
۱- با مطالعۀ دقیق کتاب مقدس و اطاعت از آن، به یاری روحِ خدا که آن را الهام فرموده است!در باب اول کتاب مقدس می خوانیم: "خدا انسان را به شباهت خود آفرید" چرا ؟ برای اینکه انسان بتواند او را بشناسد و بداند که: "خدا محبت است" (اول یوحنا ۴:۸). آن وقت با درکِ محبتِ او نسبت به خود، او را متقابلا محبت نماید. خدا در کلامش از ما می خواهد، با یادگیری کلام او، دیگران را با محبتِ بی قیاس او آشنا سازیم. در کلام خدا در این باره می خوانیم: "و آنچه را که در حضور گواهان بسیار از من شنیدی، به مردمان امینی بسپار که از عهدۀ آموزش دیگران نیز برآیند" (دوم تیموتائوس ۲:۲). ژنرال هَریسن، ژنرالی که در زمان جنگ دوم جهانی قرارداد صلح با ژاپن را امضاء کرد، در سن ۲۰ سالگی، خواندن کلام خدا را شروع کرد. او تا سن ۹۰ سالگی ۲۸۰ بار انجیل و۷۰ بار تورات را خوانده بود. دلِ و مغز این ژنرال پر از کلام خدا بود. بطوری که در بازنشستگی هم، مدت ۱۸ سال رئیس آموزشگاه مسیحی نظامی در آمریکا بود، او بدین وسیله خدا را متقابلاً محبت می نمود!
۲- با روز و شب تفکر کردن در کلام خدا: داود با الهام از خدا می نویسد: اگر روز و شب در شریعتِ خداوند، یعنی کلام خدا، تفکر کنیم هر آنچه می کنیم، نیک انجام خواهد بود (مزمور اول). پولس رسول هم با الهام از خدا می نویسد: "هر آنچه راست است، هر آنچه والاست، هر آنچه درست است، هر آنچه پاک است، هر آنچه دوست داشتنی و هر آنچه ستودنی است، بدان بیندیشید. اگر چیزی عالی است و شایان ستایش است در آن تامل کنید ... که خدای آرامش با شما خواهد بود" (فیلیپیان ۴:۸-۹).
۳- با نزدیک تر شدن به خدا. چگونه؟ با در نظر گرفتن و با هدایت و قدرتِ روح القدس در اجرایِ این دو امر خدا: ۱- "در فیض و شناخت خداوند و نجات دهنده ما عیسی مسیح نمو کنید " (دوم پطرس ۳:۱۸). ۲-"بالغ شده، به بلندایِ کاملِ قامتِ مسیح برسیم" (افسسیان ۴:۱۳). بکوشیم که هر روز خدا را بیشتر بشناسیم و با فیضِ او از گناه پاک، و به او نزدیکتر شویم. حال چه بهتر که هم اکنون با سراییدن سرودی از سرودنامۀ فارسی، او را که شایستۀ همه گونه حمد و ستایش است، با تمام دل و جان پرستش کنیم :
نزدیک شوم بر تو نزدیک شوم هر چند بود بر تو مشکل راهم
باز حمد کنم بر تو نزدیک شوم بر تو نزدیک شوم بر تو نزدیک شوم
هر گاه چو آواره در دشت روم سر را شبِ تیره بر سنگ نهم
در خواب رسم بر تو نزدیک شوم بر تو نزدیک شوم بر تو نزدیک شوم
در روز نامه ای این رویداد درج شده بود: یک خلبانِ هواپیما، پس از اوج گرفتن، صدای موش کوری را که داخل هواپیما شده بود می شنید، و می دانست که اگر موش وارد یکی از دستگاههای پا ئین آورندۀ هواپیما میشد، خطر سقوط حتمی است . او بیاد آورد که در کتابی خوانده بود که موش کورها در زیرِ زمین زندگی می کنند، اگر بالا برده شوند، می میرند. بنابراین هواپیما را بالا و بالاتر برد تا دیگر صدای موش شنیده نشد، خیالش راحت شد. وقتی که در فرودگاه هواپیما را پائین آورد، دیدند که موش مرده بود. راه حلِ خلبان برای رهائی از خطر، در قلمرو روحانیت نیز صادق است. با بالا و بالاتر رفتن به سوی خدا (رشد روحانی)، گناهانی از قبیل قانع نبودن، ترس، نگرانی و ناامیدی، موش هایی هستند که درونِ قلب ما لانه می کنند. تنها با اجرای سه راه حل زیرین می توان بر آنها غلبه یافت:
اول- مطالعۀ دقیقِ کلام خدا، درکِ حقایق آن و کمک به دیگران تا این حقایقِ آسمانی را درک کنند!
دوم - تفکر در اینکه: "نخست در پی پادشاهی خدا و انجام ارادۀ او باشیم" (متی ۶:۳۳). و دریابیم که زندگی و آنچه داریم از آنِ خداوند است، و می باید مطابقِ ارادۀ او، در خدمتِ او، و دیگران به کار رود.
سوم- عادت کنیم روزانه مدتی تنها، با کتاب مقدسِ باز، در راز ونیاز با خدا بسر بریم، تا (اشعیاء ۲۶:۳) در زندگی ما تحقق یابد. زیرا تنها در این صورت است که: "قوت تازه خواهیم یافت و مثل عقاب پرواز خواهیم کرد، خواهیم دوید و خسته نخواهیم شد، خواهیم خرامید و درمانده نخواهیم گردید" (اشعیاء ۴۰:۳۱). و در "موکبِ ظفرِ مسیح" به پیش خواهیم رفت!