"بدون قدوسیت هیچ کس خداوند را نخواهد دید" (عبرانیان ۱۲:۱۴). خداوند در کلامش چنین الهام فرموده است: "چونکه از گناه آزاد شده و غلامان خدا گشته اید ثمرِ خود را برای قدوسیت می آورید که عاقبت آن حیات جاودانی است" (رومیان ۶:۲۲). این همه از فیض خداوند است، که او پیش از بنیاد عالم اراده فرمود ما را بوسیله روح القدس روحاً (فکر-احساس-اراده) از دنیایی که مردم آن تحت نفوذ شیطان قرار دارند (قدرت تاریکی) جدا سازد و به دنیایی که در آن پسر عزیزش در دل مردم حکومت می کند (قلمرو نور) قرار دهد (کولسیان ۱:۱۳). چگونه؟ کتاب مقدس همچون آینه ایست که لکه های گناهان ما را نمایان می سازد. در مطالعۀ این کتاب صدای خدا را می شنویم که از ما می خواهد با پشیمانی از ارتکاب به گناهان خود توبه نماییم و با اطاعت از کلامش بسوی او برگردیم. توبه را باید از خدا طلب نمود تا مبادا مثال "توبۀ گرگ" شود! "خدا به دل می نگرد، اگر پشیمانی ما برای خدا بوده که موجب توبه شده است" (دوم قرنتیان ۷:۱۰)، او به خاطر قربانی عیسی مسیح بر صلیب، "گناهان ما را می آمرزد و از هر ناراستی پا کمان می سازد" (اول یوحنا ۱:۹). در نتیجه هدف زندگی ما جلال دادن خدا و بهره مند شدن از او تا به ابد خواهد بود!
می دانیم داشتن هدف در زندگی کافی نیست، بلکه باید راه رسیدن به هدف را بدانیم و الا به خطا خواهیم رفت! معنی کلمه گناه هم خطا کردن در نشانه گیری است. در کلام خدا هدف ما رسیدن به جلال خدا است (رومیان ۳:۲۳). برای رسیدن به هدف، باید اوامر خدا را با دل و جان اجرا کنیم. اینک نمونه ای از اوامر: "همان گونه که مسیح عیسای خداوند را پذیرفتید، در او سلوک کنید: در او ریشه گیرید و بنا شوید، و همان گونه که تعلیم یافتید، در ایمان استوار شده، لبریز از شکرگزاری باشید" (کولسیان ۲:۶-۷). ریشه گرفتن در مسیح به معنی ریشه گرفتن در کلام اوست، تا به این وسیله غذای روحانی از او جذبِ روح و روان ما گردد (یوحنا۶:۵۴) و ایمان ما به تدریج رشد کند، به مرحله ای برسد که دائماً برای جلال خدا، "در محبت عمل نماید" (غلاطیان ۵:۶)! و کاش در اثر فیض خدا آیۀ زیرین از کلام خدا الگوی زندگی ما شود: "آنچه کنید از دل کنید به خاطر خداوند نه به خاطر انسان" (کولسیان ۳:۲۳). خوش بحال کسی که چنین زندگی مقدسی دارد. او روزانه: "جلال خداوند را در آینه ( کلام خدا) می نگرد (به دقت مطالعه می کند) و در نتیجه از جلال تا جلال بهمان شکل متبدّل می شود" (۲قرنتیان۳:۱۸) و دل او در آسمان در حضور پدرِ پُر جلالش می تپد (کولسیان ۳ :۳)!