در کلیسا اغلب می سراییم: "پرواز، پرواز آرزوی منه رسیدن به خدا در وجود منه". جدّی؟ البته که جدّی! زیرا: خداوند "در دل انسان اشتیاق به درک ابدیّت را نهاده است" (جامعه ۳:۱۱).
سرودها، دعاهای قلبی مسیحیان هستند، که از ته دل بر می خیزند و بحضور پر جلال خدا می رسند و اوکه "شنوندۀ دعا است" قرنها پیش این مژدۀ پرواز را در کلامش به ما داده است: "هر آن ممکن است عمرمان بسر آید و به عالم دیگر پرواز کنیم". (مزمور۹۰:۱۰). در این آیه واژۀ "هر آن" و کلمۀ پرواز توجّه ما را به خود جلب می کنند تا به فکر مرگ جسمانی و مقصد روح و روانمان، که در مرگ، از بدن جدا می شود و زنده می ماند باشیم. بدنمان در بازگشت مسیح، به بدن آسمانی تبدیل و با روح و روانمان خواهد پیوست (فیلیپیان ۳:۲۱)! در بارۀ مقصدِ روح و روانِ ما بعد از مرگ، عیسی مسیح چندین بار پرده از این راز آسمانی بر می دارد و به ما نشان می دهد که در عالمِ دیگر تنها دو مقصد برای ماندن تا ابد در آنها، وجود دارند! این حقیقتِ دو مقصد، از بس حائز اهمیت است، که با الهامِ روح القدس، در هر چهار انجیل آمده است:در متی این دو مقصد را "شادی ابدی" و "آتش ابدی"، در مرقس، "ملکوت خدا" و "آتش جهنم"، در لوقا، "آسایش" و "عذاب"، در یوحنا طبق این فرمایش مسیح که "خدا به قدری مردم جهان را دوست دارد که یگانه فرزند خود را فرستاده است، تا هر که به او ایمان آورد، هلاک نشود بلکه زندگی جاوید بیابد" (یوحنا ۳:۱۶). "زندگی جاودانی" و "هلاکتِ جاودانی" به دنیا اعلام شده اند!
در متی مسیح می فرماید: "شما نیز برای آمدن ناگهانی من، همیشه آماده باشید تا غافلگیر نشوید" ... خوشا بحال شما اگر وقتی باز می گردم، شما را در حال انجام وظیفه ببینم" (متی ۲۴:۴۳ و ۴۶). در مرقس می خوانیم، مسیح می فرماید: "چشم براه باشید، چون نمی دانید کی برمی گردم: سر شب، نیمه شب، سحر یا صبح. مواظب باشید که وقتی می آیم، در خواب غفلت نباشید.باز هم می گویم چشم براه من باشید. اینست پیام من به شما و به همه" (مرقس ۱۳:۳۵-۳۷).در لوقا مسیح می فرماید: "پس مراقب باشید که بازگشت ناگهانی من، شما را غافلگیر نکند! نگذارید پرخوری، میگساری و غم و غصه های زندگی شما را مانند سایر مردم دنیا بخود مشغول سازند. بلکه هر لحظه چشم براه من باشید و همیشه دعا کنید تا ... به حضور من برسید" (لوقا ۲۱:۳۴-۳۵). در یوحنا مسیح می فرماید:آنکه در من می ماند و من در او میوۀ بسیار می آورد، اگر کسی در من نماند، می خشکد و سوخته می شود! اگر در من بمانید و کلام من در شما بماند جلال پدر من آشکار خواهد شد.
خلاصۀ (یوحنا ۱۵:۵-۸) می دانیم وقتی که به گناهان خود (شکستن احکام خدا در کتاب مقدس) پی می بریم و با پشیمانی از ارتکاب به آنها، در دعا به پیش تخت رحمت خدا می رویم و از او بخاطر خون ریخته شدۀ عیسی مسیح در راه نجات ما، طلب آمرزش می نماییم، او که "از قلب ما آگاه است"، اگر "به دل راست در یقین ایمان" (عبرانیان ۱۰:۲۱).به حضور او آمده باشیم، "ما را می بخشد و از هر ناراستی پاک می سازد" (اول یوحنا ۱:۹). قدرت توبه عطا می فرماید. از نو می آفریند. این زندگیِ تازه است که مقصدِ پروازِ ما را تعیین می کند! تا اینجا خداوند از فیض خود این همه را در ما انجام می دهد. ولی بعد از این، برای رسیدن به مقصد وظایف ما شروع می شوند که باید با همراهی روح القدس، طبق هشدارهای مسیح که مورد مطالعه قرار دادیم، زندگی کنیم، تا روزی که "صدای فرمان الهی و آوای تکان دهنده رئیس فرشتگان و نوای شیپور خدا شنیده شود" (اول تسالونیکیان ۴:۱۶)، و بسوی مسیح پرواز نماییم! بنابراین لازم و حیاتی است که این هشدارها را دوباره دقیقاً مورد مطالعه قرار دهیم، و در زندگی خود به مرحلۀ اجرا در آوریم:
†- همیشه آماده، منتظر و چشم به راه برگشت مسیح باشیم تا مبادا در خواب غفلت بمانیم و غافلگیر شویم!
†- همیشه در حالت دعا روحاً بیدار، و در فکر انجام وظیفه خود نسبت به خدا و دیگران در نام او باشیم!
†- همیشه پاک بمانیم! چگونه؟ الهام خدا در این مورد اینست: "مرد جوان چگونه می تواند زندگی خود را پاک نگاه دارد؟ بوسیلۀ خواندن کلام خدا و اطاعت از دستورات آن" (مزمور ۱۱۹:۹).
†- همیشه در مسیح بمانیم و کلام او در ما بماند (یوحنا ۱۵:۷). تا بر تخت او با او بنشینیم (مکاشفه ۳:۲۱). (در این مقاله آیات زیادی بکار برده شده است چرا؟) زیرا: آیات کلام خدا، زیربنای زندگی روحانی ما را تشکیل می دهند و باید با خواندن، مطالعه، فهمیدن، اطاعت و بشارتِ آنها، به دیگران خدا را جلال دهیم! البته طرز زندگی ما نیز باید مطابق آنچه می گوییم باشد!!