حتماً شنیده ایم که می گویند فکر نان کن که خربزه آب است. می دانیم که منظور از نان به دست آوردن قوت و قدرت برای ادامه زندگی زمینی است، منظور از خربزه، داشتن زندگی سهل و آسان و در پیِ خوشگذرانی بودن، یا بقول سلیمانِ نبی "در پی باد زحمت کشیدن" است. معلوم است که چنین زندگی "نقش بر آب است." این حقیقت در مورد زندگیِ جاودانی(حیات) نیز صادق است. عیسی مسیح بوسیلۀ انجیل می فرماید: "نان خدا آن است که از آسمان نازل شده، به جهان (مردم) حیات می بخشد" ... "نان حیات من هستم". (یوحنا ۶:۳۲-۳۳). آیا این را باور کرده ایم آیا عیسی مسیح را نان خدا برای خود می دانیم؟ اگر نه، کتاب انجیل را باز کنیم و نوشته دو شاهد عینی را که در بارۀ این نانِ خدا با الهام از روح خدا نوشته اند بخوانیم و سپس با گوش ایمان، ندائی از آسمان در این باره بشنویم و به تنها نان خدا ایمان بیاوریم و زندگی جاوید را از دستهای سوراخ شدۀ او به خاطر ما بر صلیب، دریافت نماییم:
۱-"زیرا آنگاه که آمدن پر قدرت خداوندمان عیسی مسیح را به شما اعلام می کردیم، از پی افسانه هائی که زیرکانه ابداع شده باشند نرفته بودیم! بلکه کبریای او را به چشم دیده بودیم. او از خدای پدر، جلال و اکرام یافت و سروشی از جلال کبریائی به او در رسید که: "این است پسر محبوبم که از او خشنودم." ما خود بر آن کوه مقدس با او بودیم و آن سروش آسمانی را به گوش خود شنیدیم. بعلاوه، کلام بس مطمئن انبیا را داریم ( کتاب مقدس)، که نیکوست بدان توجه کنید" (دوم پطرس ۱:۱۶-۱۹).
۲-"در باب آنچه از آغاز بود و ما آن را شنیده و با چشمان خود دیده ایم، آنچه بدان نگریستیم و با دستهای خود لمس کردیم، یعنی کلام حیات: حیات ظاهر شد؛ ما آن را دیده ایم و بر آن شهادت می دهیم. ما حیات جاویدان را به شما اعلام می کنیم، که با پدر بود و بر ما ظاهر شد" (اول یوحنا ۱:۱-۲). در کلام خدا آنچه مهم و حیاتی است معمولاً سه بار تکرار شده است، چنانکه شنیدن صدای آسمانی در بارۀ حقانیتِ عیسی مسیح که سه بار تکرار شد (متی ۳:۱۷) (متی ۱۷: ۵) و (یوحنا ۱۲:۲۸). خدا از آسمان می فرماید: "این است پسر عزیز من" مسیحِ زنده می فرماید: آن که "گوش دارد" بشنود! (مکاشفه ۲:۲۹).