اسامیِ خدا
اغلبِ اسامی در کتاب مقدس، صفات ممیزۀ شخص را بیان می کنند. در مورد اسامی خدا نیز این امر صادق است. بنابراین، برای شناختِ هر چه بیشتر خداوند، لازم است با برخی از صفاتِ یهوه خدایِ ما، آشنا شویم، تا بیشتر از پیش او را چنانکه هست بشناسیم و در رابطۀ روحانی با او قرار بگیریم. الهام خدا در کتاب مقدس حاکی از اینست که او ما را به شباهت خود آفرید و بعد از آنکه در اثر فریبِ شیطان به دامِ گناهِ نافرمانی از او، گرفتار آمدیم، و رهسپار هلاکت بودیم، او بر اثر رحم و فیض بی کرانِ خود، ایماندارانِ به او را، با خونِ مسیح از اسارتِ شیطان بازخرید و به فرزند خواندگی خود قبول فرمود.
چه بهتر، هم اکنون با برخی از اسامی خدا در تورات با تلفظِ زبان عبری، همچنین معنی و ماَخذ آنها در کتاب مقدس فارسی آشنا شویم، و با هدایت روح خدا پی ببریم که همۀ این صفات، همان برکاتی است که روزانه از "خوان گستردۀ" او برای ما رسیده و می رسند:
یهوه روحای - به معنی شبان است که در (مزمور ۲۳: ۱) آمده است.
یهوه جایرا - به معنی مهیا کننده است که در (پیدایش۸:۲۲) آمده است.
یهوه رافا - به معنی شفا دهنده است که در (خروج ۱۵: ۲۶) آمده است.
یهوه نِسی - به معنی عَلَمِ پیروزی است که در (خروج ۱۷: ۱۵) آمده است.
یهوه مَکِیدِش - یعنی تقدیس کننده، که در (لاویان ۲۰: ۸) آمده است.
یهوه شالوم - به معنی آرامش است که در (داوران ۶: ۲۴) آمده است.
یهوه صِدکِنیو - به معنی عدالت یا پارسائی است، که در (ارمیا ۲۳: ۶) آمده است.
یهوه شاما - یا شُمه، که به معنی خدا آنجا است که در (حزقیال ۴۸: ۳۵).آمده است.
خدا را شکر برای کار زیبایِ روح القدس در الهام کتاب مقدس بر نویسندگان آن. داود پیامبر با الهام از روح القدس، تمام اسامی فوقِ "یهوه خدایِ ما" را در (مزمور ۲۳) گنجانیده است:در آیۀ اول خداوند شبان ما است. محتاج نخواهیم بود. زیرا خداوند مهیا کننده است. در آیۀ دوم خداوند ما را در آرامش ساکن می گرداند، و شفا می بخشد. در آیۀ سوم خداوند ما را به راه های عدالت رهبری می نماید.در آیۀ چهارم خداوند در آنجا (یا با ما) خواهد بود.
در آیۀ پنجم خداوند برای ما به حضور دشمنان سفره می گستراند، که نشانه عَلَم پیروزی بر دشمنان است. همچنین در این آیه، خداوند سرِ ما را به روغن تدهین می کند؛ یعنی ما را تقدیس می نماید.
در انجیل، با اسامیِ دیگرِ خداوند آشنا می شویم. در باب اول متی می خوانیم که قبل از تولدِ عیسی مسیح، "فرشتۀ خداوند در خواب بر روی ظاهر شده گفت ای یوسف پسر داود از گرفتن زن خویش مریم مترس زیرا که آنچه در وی قرار گرفته است از روح القدس است. و او پسری خواهد زائید و نام او را عیسی خواهی نهاد زیرا که او امّت خویش را از گناهانشان خواهد رهانید. و این همه برای آن واقع شد تا کلامی که خداوند به زبان نبی گفته بود تمام گردد. که اینک باکره آبستن شده پسری خواهد زائید و نام او را عمانوئیل خواهند خواند، که تفسیرش اینست خدا با ما" (متی۱: ۲۱ -۲۳). در این الهام، با دو اسم دیگر خدا آشنا می شویم: اولی عیسی یعنی نجات دهنده دومی عمانوئیل یعنی خدا با ما. عجیب نیست؟ خدا که شبان، مهیا کننده، آرامش، شفا، آنجا، عَلَم پیروزی و تقدیس کننده، نجات دهنده و خدا با ما است، به "شباهت آدمیان درآمد" (فیلپیان ۲: ۷). چرا؟ برای اینکه ما را دوست دارد و می خواهد با دیدن تمام این صفات در زندگیِ زمینی او، خدا را در او ببینیم، و به آنچه انجیل بر ما کشف می کند که "خدا در جسم ظاهر شد" ایمان بیاوریم (اول تیموتائوس ۳: ۱۶)، و به زانو درآمده، او را سجده و ستایش نماییم.