"عیسی مسیح دیروز و امروز و تا ابد همان است" فریفته عقاید جدید و عجیب و غریب نشوید" (عبرانیان ۱۳:۸-۹). در انجیل آمده: "در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود ... کلمه جسم گردید و در میان ما ساکن شد پر از فیض و راستی و جلال او را دیدیم جلالی شایستۀ پسر یگانه پدر" (یوحنا ۱:۱-۱۴). عیسی مسیح در آغاز خدمت خود، به مردم که سخنان او را نمی فهمیدند و می خواستند بدانند او کیست، فرمود: "من از جانب پدر خود خدا آمده ام، و علت اینکه سخنان مرا نمی فهمید اینست که طاقت شنیدن چنین سخنانی را ندارید، زیرا فرزندان پدر خود ابلیس هستید که در او هیچ راستی نیست. وقتی دروغ می گوید مطابق سرشت خود رفتار می نماید زیرا دروغگو و پدر تمام دروغ ها است. اما من چون حقیقت را به شما می گویم، به من ایمان نمی آورید ... کسی که از خدا است، کلام خدا را می پذیرد. شما که گوش نمی دهید، ثابت می کنید که فرزندان خدا نیستید" (یوحنا ۸:۳۸-۴۷). هیچ کس نمی تواند از این بهتر به کسانی که، فریفته عقاید جدید و عجیب و غریب می شوند پاسخ دهد. این اشخاص با پذیرفتن انجیلها و افسانه های جعلی که ساخته و پرداخته فکر انسان است، به پدر تمام دروغ ها گوش داده اند. اگر خدای نکرده به پدر دروغ ها گوش داده ایم، خدا را شکر که هنوز راه بازگشت بسوی خدا باز است و تا وقت باقی است، بهتر است با تحقیق در حقایق کتاب مقدس، به حقیقت یکی بودن "پدر پسر و روح القدس" پی ببریم و با تمام دل به مسیح زنده، قیام کرده بدست راست خدا نشسته ایمان بیاوریم تا از آتش جهنم که برای ابلیس و سرسپردگانٍ او مهیا شده است، در امان بمانیم. (مکاشفه ۲۰:۱۰-۱۵).
برای اینکه مطمئن شویم که این آیه: "در ابتدا کلمه (مسیح) بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود" (یوحنا ۱:۱).، عین حقیقت است، باید با دقت تمام، به آیات زیرین در کتاب مقدس توّجه نمائیم:
در (سفر پیدایش باب ۱۸) می بینیم که ابراهیم از دیدن سه مرد که در مقابل او ایستاده بودند، "روی بر زمین نهاد." و یکی از آنان را "مولی" خطاب کرد. زیرا او را شناخت که همان "پسر" در تثلیث اقدس (پدر-پسر-روح القدس)، بود، که چندین بار در این باب، او را "خداوند" می خواند. در کتاب مقدس می بینیم که "پسر" قبل از اینکه از روح خدا بوسیله مریم باکره به دنیا بیاید، بارها بشکل" فرشتۀ خداوند" به دنیا آمده بود. این رویداد را (THEOPHANY) می گویند. در زبان انگلیسی هر وقت قبل از اسم یا هر چیز دیگر حرف تعریف (THE) بیاید، برای مشخص نمودن آن اسم یا آن چیز است. در کتاب مقدس به زبان انگلیسی، هر وقت این حرف قبل از کلمه فرشته آمده باشد، فرشته را مشخص می کند که همان "پسر" است. متاسفانه در زبان فارسی حرف تعریف نظیر این نداریم! هم اکنون به آیات زیر توجه کنیم:
در (پیدایش ۳۲:۳۰) آمده "یعقوب گفت در اینجا من "خدا" را روبرو دیده ام با این وجود هنوز زنده ام". در (خروج ۳:۲) می خوانیم"ناگهان فرشته خداوند چون شعله آتش از میان بوته ای بر موسی ظاهر شد". در (یوشع ۵:۱۳-۱۴) می بینیم یوشع در مقابل "سردار لشگر خداوند" روی بر زمین نهاد او را سجده کرد! در (سفر داوران ۲:۱) می خوانیم"روزی "فرشته خداوند" از جلجال به بوکیم آمد به قوم اسرائیل گفت". در (سفر داوران ۶:۱۲-۱۳) "فرشته خداوند" بر جدعون ظاهر می شود و جدعون او را "خداوند" می خواند! در (سفر داوران ۱۳:۳-۲۲) می خوانیم: که "فرشته خداوند" بارها بر زن مانوح ظاهر می شود ... و بعد در شعله آتش مذبح صعود می نماید. مانوح به زنش می گوید: "البته خواهیم مُرد زیرا "خدا" را دیدیم"!
در (اول تواریخ ۲۱ : ۱۶) داود "فرشته خداوند" را دید ... داود و بزرگان قوم پلاس پوشیدند و در حضور خداوند به خاک افتادند! در (کتاب دانیال نبی ۳:۲۴-۲۵) می خوانیم: پادشاه در حیرت افتاد ... گفت سه شخص در میان آتش انداختیم ... اینک من چهار مرد می بینم ... و منظر چهارمین شبیه "پسر خدا" است ! اینTHEOPHANYها صدها سال پیش از تولد مسیح اتفاق افتادند تا مردم بدانند و ایمان بیاورند که "خدا در مسیح بود و مردم را به آشتی با خود فرا می خواند تا گناهانشان را ببخشاید" (دوم قرنتیان ۵:۱۹). ولی در آخر کتاب مقدس، خودِ عیسی مسیحِ زنده در رویا بر یوحنای رسول ظاهر می شود و می فرماید: "من اول و آخر هستم من زنده بودم و مُردم و اکنون تا ابد زنده هستم" (مکاشفه ۱:۱۷-۱۸ ).