سال نو بر شما و عزیزانتان مبارک! کاش اوّلین تصمیمِ سالِ نوِ ما، این الهام خدا در دوّم قرنتیان ۱۳:۵ باشد: خود را بیازمایید تا ببینید آیا در ایمان هستید ... آیا عیسی مسیح در شما هست؟ (چگونه خاطر جمع شویم؟) خدا را شکر که  کتاب مقدس به سوال فوق با نشان دادن نتیجۀ سوال، پاسخ داده است، که اینک به چند مورد از آن اشاره می کنیم، تا با مطالعۀ دقیق و تفتیشِ قلب خود، مطمئن شویم که نجات یافته ایم یا نه؟

۱- "پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقتی تازه است. چیزهای کهنه در گذشت، هان، همه چیز تازه شده است" (دوم قرنتیان ۵:۱۷). آیا در نتیجۀ این خلقت تازه که بوسیله روح خدا در ما آفریده شده است، زندگی ما بطور کلی دگرگون گشته است؟ آیا با مطالعۀ مرتبِ کلام خدا که همچون آینه ایست که مسیح را در آن می بینیم، روز به روز با هدایت روح القدس بیشتر به شباهت او در می آییم؟ (دوم قرنتیان ۳:۱۸). آیا دیگران این شباهت را در زندگیِ ما  می بینند؟ این بزرگترین معجزه ایست که از طرف خدا در ایماندار به مسیح صورت می گیرد!

۲- "همان روح بر روح های ما شهادت می دهد که فرزندان خدا هستیم" (رومیان ۸:۱۶). چگونه بدانییم ؟ ( روح القدس در وقت ایمان آوردن به مسیح بر ما نازل می شود:اعمال ۸:۳۸-۱۰:۴۳-۱۹:۴). همچنین: " از اینکه او روح خود را به ما بخشیده است" (اول یوحنا ۴:۱۳). آیا این شهادت را در خود داریم؟

۳- "ای عزیزان یکدیگر را محبت کنیم، زیرا محبت از خدا است و هر که محبت می کند، از خدا زاده شده است و خدا را می شناسد. آن که محبت نمی کند، خدا را نشناخته است، زیرا خدا محبت است" (اول یوحنا ۴:۷-۸). آیا با محبت مسیح (رومیان۵:۵) همدیگر را محبت می کنیم؟ یا با محبت خود که احساسی بیش نیست.

۴- "از اینجا می دانیم او را می شناسیم که از احکامش اطاعت می کنیم" (اول یوحنا ۲:۳). آیا زندگی خود را با اطاعت از احکام او ادامه می دهیم؟ و آیا "چشمان ما دائما بسوی خداوند است"؟ (مزمور ۲۵:۱۵).

۵- "به همه کسانی که او را پذیرفتند، این اقتدار را بخشید که فرزندان خدا شوند، یعنی به هر کس که به نام او ایمان آورد" (یوحنا ۱:۱۲). آیا با شکرگذاری و فروتنیِ تمام از این اقتدار در خود آگاه می باشیم؟  توّجه: آمرزش گناهان برای نجات کافی نیست،  بلکه تولد تازه یافتن و خدمت کردن (افسسیان۲: ۱۰)! بلی "ایمان بدونِ عملِ ایمان، مرده است" (یعقوب ۲:۱۷). خداوند، ایمان ما را زیاد کن (لوقا ۱۷:۵)!

 چشمان خود را بر بانی و کامل کنندۀ ایمان یعنی عیسی بدوزیم (عبرانیان ۲ ۱ :۲). کار روح القدس همیشه اینست که چشمان روح و روان ما را از نگرش بر خودمان دور ساخته و بر خدا معطوف سازد! کار شیطان برخلاف این، همیشه اینست که چشمان ما را از نگرش بر خدا دور نگه داشته و بر خودمان و آنچه در دنیاست برگرداند. او همان مار خوش خط وخال است که حوّا را با تفسیر غلط کلام خدا گول زد و در نتیجه نه تنها از مصاحبت با خدا محروم ساخت، بلکه زندگی آرام و بی تشویش او و شوهرش را تباه کرد و خداوند آنان را از باغ عدن بیرون راند. عجیب است که این مار، هنوز هم همان شیوۀ شومِ خود را بکار می برد و میلیونها مردم حتی مسیحیان را گول می زند به دام انداخته روانۀ جهنم سوزان می کند زیرا که اقتضای طبیعتش اینست! عیسی مسیح در بارۀ او می گوید: "او از اول قاتل بود و از راستی بی خبر است، در او هیچ راستی نیست. وقتی دروغ می گوید مطابق سرشت خود رفتار می نماید. زیرا دروغگو و پدر تمام دروغ هاست" (یوحنا ۸: ۴۴).      

این مار خوش خط وخال، حال که می بیند وقتش کم مانده، به فشار خود بر کلیسای مسیح می افزاید و عُمال خود را که اطلاع کافی از کتاب مقدس ندارند و وضع روحانی شان نیز ناپایدار است به عنوان کشیش و خادم به کلیساها می فرستد تا کلام خدا را به غلط تفسیر کرده با دروغ و حیله مسیحیان نابالغ         و آنهایی که سالها به کلیسا می روند ولی از کلام خدا بی خبرند!  گول بزنند، افکارشان را متوجه خود  و آنچه در"دنیا که تحت تسلط شیطان است" بنمایند (اول یوحنا ۵: ۱۹).   می دانیم که نگرش بر خود و قابلیتهای خود و به آنچه از هوسهای ناپاک که در دل خود نهفته داریم،   ما را هرگز خوشحال نمی کند. چنانکه خدا را خوشحال نکرد و فرمود: "هر تصور از خیالات دلِ انسان دایماً محض شرارت است " (پیدایش۶: ۵). خدا را شکر که روح القدس چشمان ما را تماماً از خود دور کرده به یادِ ما می آورد که ما هیچ هستیم و مسیح همه چیز! بنابراین چه بهتر که از خدا اطاعت کنیم و چشمان خود را بر مسیح بدوزیم، زیرا: "اوست خدای حق و حیات جاودان" (اول یوحنا ۵ :۲۰). چگونه؟  

 بر کتاب مقدسِ باز، که تنها الهام خداوند برای انسان است، چشم بدوزیم، و از خدا بخواهیم تا ما را تعلیم دهد که ما نمی توانیم با ایمان به مسیح، خود را نجات دهیم، مسیح خود نجات دهندۀ ما است! ما با شادی سرود خواندن، دعا و اعمال نیک، عضو کلیسا شدن تعمید گرفتن شرکت در شام خداوند نجات نمی یابیم. بلکه خون پاک و قدرت مسیح ما را "از همۀ گناهانمان پاک می سازد." (اول یوحنا۱: ۷). بنابرین چشمان خود را دایم بر او، بر مرگ و قیام او، بر قدرت و جلال او، بر محبت و شفاعت او، بر مطالعۀ دقیق سخنان او "تا مبادا به او گناه ورزیم" (مزِمور ۱۱۹: ۱۱ ) ولی نه هرگز بر امید خود، بلکه بر منبعِ امید یعنی عیسی مسیح " شاه شاهان و مولای مولایان" بدوزیم و با پشیمانی، توبه و ایمان. روزانه از گناه برگردیم و نجات خود را از دستان سوراخ شدۀ او به خاطرِ ما، دریافت داریم و دائم از او پیروی نماییم. تا به وسیلۀ او بر ارادۀ سرسخت خود فائق آییم که بسیار مشکل است، ولی با بودن با مسیح بسیار آسان. "زیرا تاریکی بر نور هرگز چیره نشده است" (یوحنا ۱: ۵).  گلچین از عبرانیان: (آهسته بخوانیم) اگر به او و بر تحّمل درد و رنجِ صلیبِ او، و بر نسشتنِ او بر دست راستِ تختِ خدا بیندیشیم، هرگز در نبرد روحانی خود، خسته و دلسرد نخواهیم شد. کاش هر روز این شهادتِ انجیل را تجربه کنیم. شاد باشید.

"تو همین امروز با من در بهشت خواهی بود" (لوقا ۲۳: ۴۳). آیا این دعوت مسیح شامل حال ما نیز خواهد بود؟

بعضی باور نمی کنند که بهشت وجود دارد و نمی خواهند دربارۀ آن مطالعاتی داشته باشند، می گویند بهشت و جهنم در همین دنیاست. ولی در این اواخر بسیاری از مسیحیان با دیدن وضع اسفناک دنیا که شباهت بسیار به وضع دنیا در زمان بازگشت عیسی مسیح دارد، دربارۀ رفتن به بهشت صحبت می کنند بدون اینکه بدانند بهشت کجاست و چگونه می توان به آن راه یافت. در کتاب مقدس که تنها کلامِ الهام شدۀ خدا می باشد، آیات و نمونه های زیادی دربارۀ بهشت دیده میشوند که در این مختصر به بعضی از آنها اشاره خواهیم کرد. در ابتدا به انجیل (دوم قرنتیان ۱۲: ۲ -۴)، مراجعه می کنیم در آن می خوانیم که پولس رسول می نویسد: "شخصی را که در مسیح است، می شناسم که چهارده سال پیش به آسمان سوم ربوده شد. ... و می دانم  که به فردوس بالا برده شد. چیزهایی شنید که سخن گفتن از آنها بر انسان جایز نیست." از این واقعه چنین بر می آید که فضا دارای سه اسمان است! آیات دربارۀ آسمان اول در (کارهای رسولان۱ : ۹ - ۱۱) پیدا می شوند، که باید آنها را با دقت بخوانیم.  (آسمان اول همان آسمانیست که بالای سر ما است و با چشم دیده می شود.) 

آیاتی که در (مزمور نوزده) پیدا می شوند مربوط به آسمان دوم است که بالاتر از دنیای ما قرار دارد و منطقۀ ایست پهناور پر ستاره که خورشید و ماه در آن قرار دارند (هفت آیۀ اول این مزمور را بخوانیم). سومین آسمان، همان فردوس یا بهشت است که مسکن خدا است، پولس رسول به همین آسمان بالا برده شد. و در حال  حاضر ارواح آنانی که در مسیح خوابیده اند با مسیح در بهشت هستند.  به (فیلیپیان۱: ۲۳). و(دوم قرنتیان۵ : ۸) مراجعه کنیم و با دقت بخوانیم. دانستن این حقایقِ مختصر دربارۀ بهشت برای اینست که بیاد آوریم: زندگی در این دنیا موقتی است. خدا، فرزند یگانۀ خود را در راه ما فدا کرد تا ما با ایمانِ به او، و اطاعت از او، همیشه با او زندگی کنیم!

در زیر فیض او.

خدا می فرماید: و در پی سلامتی با همه بکوشید و تقدسی که بغیر از آن هیچکس خداوند را نخواهد دید. (عبرانیان ۱۲:۱۴) 

آیا این هشدارِ تکان دهندۀ کلامِ خدا، روحاً ما را تکان نمی دهد، تا در فکر چاره باشیم؟ می دانیم که منظور از دیدن خدا، راه یافتن به بهشت است و اغلبِ کسانی که به مسیح ایمان دارند، بدون توجّه به الهام فوق، اطمینان صد در صد دارند که به بهشت راه خواهند یافت. چه اشتباه بزرگ! حتما آنان نمی دانند ایمانی که تقدس به دنبال نداشته باشد ایمان نیست بلکه یک احساس!  بنابراین، حائزِ اهمیتِ فراوان است، که بدانیم تقدّس چیست و بقول کلام خدا، "در پیِ داشتن آن بکوشیم" تقدّس به معنی جدا شدن و داشتن دلی پاک و زندگیِ مقدس است. جدا شدن از چی؟ جدا شدن از زندگیِ دنیوی که در آن، هر آنچه دلمان می خواهد، بدون توجّه به آنچه کلام خدا از ما می خواهد، انجام می دهیم!  بنابراین تقدس جدا شدن از  تکیه بر خود، اعمال و قابلیتهای خود برای نجات خود، و یا تکیه بر ایمانی که ساخته و پرداختۀ افکار انسانی، و یا مبنی بر روشهایِ بیهوده "که از نیاکان خود آموخته ایم" می باشد (اول پطرس ۱:۱۸).

در کلام خدا می خوانیم که ایمان را عیسی مسیحِ "در ما به وجود  می آورد و آن  را  کامل  می گرداند" (عبرانیان ۱۲:۲). این همان ایمان است که "با محبت عمل می کند" (غلاطیان۵:۶). در نتیجۀ این ایمان، خدا "توبه و آمرزش گناهان" به ما می دهد (اعمال رسولان ۵:۳۱)! تا از بند گناه رهائی یابیم، و "در فیض و معرفت خداوند رشد کنیم" (دوم پطرس ۳:۱۸)!  در این حالت است، که ما می توانیم با فیضِ خداوند و قدرت روح القدس، "هر چه می کنیم، چه گفتار، چه کردار، همه را به نام عیسیِ خداوند انجام دهیم" (کولسیان ۳:۱۷)! این است آن تقدسی که بدون داشتن آن هرگز خدا را نخواهیم دید!

چگونه می توان در این راه موفق شد؟

† اولین قدمی که ما باید در این راه  برداریم اینست که با عیسی مسیحِ زنده در دعا متحّد شویم. یعنی همچنانکه او در دعای خود برای ما، از "پدر" خواست و گفت: "آنان را به وسیلۀ راستی خود تقدیس نما، کلام تو راستی است" (یوحنا ۱۷:۱۷). ما هم از خدا بخواهیم ما را بوسیلۀ راستی خود تقدیس نماید.  زیرا بدون دانستن و فهمیدنِ کلام خدا، هرگز در این راه موفق نخواهیم شد.  برای اطمینان از موفقیت، به کلام خدا مراجعه می کنیم و در آن می خوانیم که عیسی مسیح  می فرماید: "جدا از من هیچ نمی توانید کرد" (یوحنا ۱۵:۵) و قول می دهد که او: "هر روزه با ما خواهد بود"   (متی ۲۸:۲۰).   و چون می دانیم که او در وعدۀ خود امین است، با اطمینانِ کامل به او متوّسل می شویم!

† - دومین قدم برای موفقیت در این راه اینست که بطور مرتب به زندگیِ پاک و مقدس عیسی مسیح که در انجیل بطور کامل و گویا بوسیلۀ  چهار نویسنده با الهام از روح القدس، به رشته تحریر درآمده است،  با چشمِ ایمان خیره شویم، تا به تدریج پاکی و قدوسیتِ او در زندگی روزانۀ ما منعکس شود! این انعکاس را پولس رسول در نامۀ خود به جماعتِ کلیسای غلاطیه، با سوزِ دل، آرزو می کند و چنین می نویسد: "ای فرزندانِ من، بار دیگر درست مانند مادری در وقت زایمان، برای شما احساس درد می کنم تا شما شکل مسیح یعنی (همانند مسیح زندگی کردن) را بخود بگیرید" (غلاطیان ۴:۱۹) 

† - سومین قدم اینست که عادت کنیم روزانه قسمتی از کلام خدا که:  "زنده و فعال و از هر شمشیر دو دَم تیزتر است و تا اعماق روح و نفس و مفاصل و مغزِ استخوان نفوذ می کند و نیات و اغراضِ دل انسان را آشکار می سازد" (عبرانیان ۴:۱۲)، مرتب، آهسته و با دقتِ تمام مطالعه کنیم و یا بشنویم. تا با هدایت روح خدا آیاتی که بر دل می نشینند، با قدرت خارق العاده ای که  دارند، در ذهنِ ما نقش ببندند، جزو رفتار و گفتار ما شوند، و تقدّس را عملا در ما به وجود آورند!

در خاتمه باید بدانیم که این همه از فیض و رحمت خداوند است که سزاوارِ همه گونه حمد و سپاس، و شکر و ثنا می باشد، و باید این همه را تنها برای جلال نام او و به یاریِ او در زندگیِ روزمرۀ خود به کار گیریم! زیرا: هم اوست که ما را "از پیش معیّن فرمود تا به شکل پسر او درآییم." (رومیان ۸:۲۹)   هم اوست که این مژده را در کلامش به ما الهام فرمود: "همۀ ما ... جلال خداوند را منعکس می کنیم  به تدریج در جلالی روزافزون به شکل او مبدّل می شویم ... که از  روح القدس است"(دوم قرنتیان ۳:۱۸).  این همان کمال مطلوب و پر جلالی است که خدا انتظار دارد به آن برسیم  رومیان۳:۲۳ "فیض عیسی مسیحِ خداوند، محبتِ خدای پدر و رفاقتِ روح القدس، با همۀ شما باد، آمین."